Modelowanie przestrzenne jest narzędziem, które pozwala projektantowi na zobrazowanie jego pomysłu. Ułatwia ono wychwytywanie pewnych niedoskonałości i ogranicza czas jak i pieniądze niezbędne do wykonania nowych elementów lub konstrukcji. Jednak tym co pozwala na wytworzenie produktu finalnego jest dokumentacja techniczna przedstawiona i zwymiarowana w dwóch wymiarach.
W artykule tym nie będziemy się skupiać na technikach tworzenia konstrukcji, zaawansowanych metodach tworzenia geometrii 3D, czy jej modyfikacjach, a zajmiemy się tą częścią, która odpowiada za utworzenie dokumentacji rysunkowej / warsztatowej, niezbędnej do fizycznego wykonania produktu. Program BricsCAD, obecnie w wersji 14, posiada bardzo zaawansowane narzędzia, ułatwiające projektantom zarówno zamodelowanie, jak i szybkie utworzenie kompletnej dokumentacji rysunkowej.
Aby móc wykonać rysunek z modelu, należy go utworzyć, lub – tak jak w naszym przypadku – wczytać. Tworzenie nowego dokumentu może wspomóc kreator. Importować można wiele formatów, my skupimy się na wczytaniu modelu z pliku DWG. Po otwarciu ukazuje się obiekt 3D w obszarze modelu (Rys. 1).
Ważne jest, aby ustawić model w takiej pozycji, w jakiej chcemy go mieć umieszczonego na poglądowym rysunku 3D, gdyż tak zostanie on tam przedstawiony. Po wykonaniu czynności pozycjonujących obiekt, można przystąpić do generowania dokumentacji rysunkowej. Aby automatycznie wstawić rzuty w obszarze rysunku 2D należy wybrać polecenie Generate Draving Views, dostępne w menu View -> Generated Views lub bezpośrednio na pasku ikon (Rys. 2).
Po uruchomieniu kreatora należy zdefiniować – co ma być umieszczone na rzutach. Ponieważ jest to pojedyncza bryła, można wybrać Select all entities z menu bocznego i zaakceptować przyciskiem Enter. W drugim kroku konieczne jest zdefiniowanie, na którym arkuszu ma zostać utworzony dany rzut. Domyślnie podpowiadany jest pierwszy arkusz, czyli w tym przypadku Arkusz1. Po zaakceptowaniu system przejdzie do finalnego generowania pierwszego rzutu (Rys.3 ).
Pod kursorem znajduje się pierwszy rzut, który zostanie umieszczony na wybranym arkuszu. System automatycznie dobiera skalę do wielkości obiektu, aby móc odpowiednio dopasować rzuty do jego wielkości. Jeśli konieczna jest ingerencja w rozmiar arkusza, jest to możliwe poprzez kliknięcie prawym klawiszem myszy na zakładce z jego nazwą i wybranie opcji Page setup. Można tutaj zdefiniować inny rozmiar, kierunek czy opcje wydruku. Po kliknięciu miejsca, gdzie ma się znaleźć pierwszy rzut, system automatycznie oczekuje na wskazanie pozostałych rzutów. Można je utworzyć przez przejechanie kursorem w odpowiednią stronę względem głównego rzutu. Zależnie od kierunku w którym klikniemy, można utworzyć wszystkie potrzebne dodatkowe widoki części (Rys. 4).
Na drugim arkuszu utworzony jest automatycznie widok modelu 3D w pozycji, w jakiej został umieszczony w trakcie generowania rzutu. W każdej chwili oczywiście można zmodyfikować jego położenie i zaktualizować rzut (Rys. 5).
Aktualizacja ta jest silną stroną programu, gdyż każda zmiana w modelu może być automatycznie odzwierciedlana na rysunku. Jeśli rzut jest w innym miejscu niż powinien być, można go przenieść w dowolne miejsce na arkuszu. W tym celu wystarczy najechać na rzut i poczekać na pokazanie się ikonki polecenia przenoszenia. Wciskając ten przycisk i wybierając przenoszenie (Move) musimy wskazać punkt odniesienia, względem którego będzie dokonywane przeniesienie rzutu, a następnie podać punkt docelowy. Warunkiem jest jednak włączenie widoczności obiektów na warstwie Drawing Viewports. Takie rozwiązanie umożliwia dokładne ustawienie wszystkich rzutów w odpowiednich miejscach na rysunku.
Oczywiście, jeśli zostaną utworzone rzuty, a następnie okaże się, że należy dodać jeszcze inne, należy postępować w ten sam sposób, jak generuje się dokumentację od początku, dodając niezbędne widoki. Domyślnie są one generowane z wykorzystaniem konkretnego ustawienia warstw rysunkowych. W sytuacji, gdy widoczne są wszystkie linie ukryte, a nie jest to potrzebne do ukazania cech geometrycznych modelu, można w prosty sposób wyłączyć niepotrzebne fragmenty. W tym celu należy w ustawieniach warstw (lista) wybrać konkretną warstwę, która definiuje widoczność zdefiniowanych obiektów i wyłączyć widoczność obiektów z tej warstwy. Jest to pierwsza ikonka od lewej na liście warstw. W ten sposób można ukryć zarówno linie Isometric_Hidden (dotyczące widoków poglądowych), jak i Ortho_Hidden (odpowiedzialne za krawędzie niewidoczne rzutów ortagonalnych). Dodatkowo widoczność obramowań rzutów można włączać i wyłączać poprzez wykonanie takiej samej operacji z Drafting Viewports (Rys. 6).
W rezultacie tych działań, otrzymaliśmy układ trzech rzutów – rzut z przodu, rzut z góry oraz widok izometryczny. Bardzo ważną kwestią, o której była już mowa wcześniej, jest automatyczna aktualizacja zmian geometrii odzwierciedlana na rzutach. Przyjmijmy, że wydłużeniu musi ulec jeden człon obiektu. W celu dostępu do modyfikacji bryły wystarczy przejść na pierwszą zakładkę (Model) i dokonać koniecznych zmian. Aby dokonać takiej zmiany, najprościej i najefektywniej będzie skorzystać z modelowania bezpośredniego. W tym celu wybieramy menu Model -> Direct Modeling -> Push/Pull (Rys. 7).
Jak widać na ekranie, dostępnych jest wiele narzędzi ułatwiających szybką modyfikację geometrii. Począwszy od zwykłego przeniesienia czy obrócenia lica, poprzez wykonanie dodatkowych operacji wyciągnięcia zwykłego lub obrotowego, aż do wykonywania zaokrągleń i sfazowania czy wręcz usuwania fragmentów modelu. Po wskazaniu przedniego lica okrągłego kołnierza i jego akceptacji należy wprowadzić wartość przeniesienia lica. Możliwe jest wprowadzenie konkretnej wartości, jak również dynamiczne wskazywanie zakresu przeniesienia z wykorzystaniem punktów charakterystycznych. Może się to odbywać zarówno w kierunku zewnętrznym (dodawanie materiału), jak i wewnętrznym (usuwanie materiału), przez co funkcja ta jest bardzo efektywna (Rys. 8).
Po przejściu na zakładkę zawierającą dokumentację płaską rzuty zostają od razu zaktualizowane i dokładnie odzwierciedlają nową geometrię. Powoduje to duże oszczędności czasu marnowanego zwykle na ręczne tworzenie aktualizacji, ale daje również pewność, że dokumentacja, która jest utworzona, odzwierciedla w pełni zmiany dokonane w modelu. Redukuje to również do minimum ryzyko nieaktualności dokumentacji 2D w stosunku do modeli 3D, co jest bardzo ważne szczególnie dla produkcji, gdzie rysunek płaski jest najważniejszym źródłem informacji o produkcie.
Kolejnym krokiem uszczegółowienia dokumentacji jest tworzenie przekrojów, umożliwiających łatwe opisanie szczegółów budowy wewnętrznej modelu. Aby szybko wykonać takie obiekty należy wybrać polecenie Generate Section Views dostępne w menu View -> Generated Views lub bezpośrednio na pasku ikon.
Tworzenie przekroju zaczyna się od wskazania, z którego widoku będzie tworzony przekrój. Po tej czynności możliwe jest narysowanie linii cięcia z wykorzystaniem punktów charakterystycznych rzutu. Po jej narysowaniu pozostaje wskazanie kierunku rzutowania i umieszczenie przekroju. Automatycznie umieszczany jest podpis wraz ze skalą widoku. W ten sposób powstały dwa przekroje. Jak widać nie ma konieczności by przekrój był umieszczony w osi krojonego rzutu (Rys. 9).
Po utworzeniu wszystkich widoków w dokumentacji przychodzi czas na utworzenie wymiarowania. Dostępnych jest szereg możliwych do zastosowania opcji. Począwszy od zwykłego wymiarowania odległości, kąta i średnicy, przez wymiarowanie równolegle/prostopadle do konkretnej osi, aż do automatycznego tworzenia wymiarowania od wspólnej bazy, w szyku wymiarowym, czy też wymiarowania współrzędnościowego. Po wykonaniu wymiarowania można również modyfikować w prosty sposób tekst wymiarowy. Może się to odbywać zarówno jako zmiana jego zawartości, jak też jako zmiana położenia lub pochylenia. Wbudowany edytor tolerancji ułatwia również wprowadzanie odchyłek kształtu geometrii (Rys. 10).
Po zakończeniu tworzenia dokumentacji można ją zachować w formacie DWG, możemy też eksportować pliki do innych formatów – zarówno dokumentacji płaskiej jak i zamodelowanych obiektów przestrzennych.
Zachęcamy do zapoznania się z aktualną promocją „ BricsCAD w cenie aktualizacji”, więcej szczegółów na: http://www.vectorsoft.pl/news/show/115/bricscad-w-cenie-aktualizacji-super-promocja
0 komentarzy